Γαϊδουράγκαθο

Περιγραφή: Ανήκει στην οικογένεια των συνθέτων (Compositae). Είναι μονοετής ή διετής αγκαθωτή πόα, ύψους έως 1,5 μ. Τα φύλλα του είναι εναλασσόμενα, με παρυφές οδοντωτές, ανοιχτοπράσινα με άσπρα νεύρα, ενώ οι κεφαλές των ανθέων είναι μεγάλες και μωβ χρώματος κυρίως. Το γαϊδουράγκαθο ή σίλυβο  είναι αυτοφυές κυρίως στη λεκάνη της Μεσογείου, ενώ καλλιεργείται στην υπόλοιπη Ευρώπη και στη Νότια Αμερική.

Θεραπευτικές Ιδιότητες: Βοηθά στην ανανέωση των κυττάρων του συκωτιού και υποστηρίζεται η δράση του ενάντια στη χρόνια κίρρωση του ήπατος. Είναι ιδανικό στη διάρκεια αποτοξίνωσης και ιδιαιτέρως σε περιπτώσεις υπερκατανάλωσης αλκοόλ καθώς έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Το γαϊδουράγκαθο είναι ένα εξαιρετικό προαγωγό της έκκρισης γάλακτος και είναι απόλυτα ασφαλές για χρησιμοποίηση από τις μητέρες που θηλάζουν. Χρησιμοποιείται επίσης για να αυξήσει την έκκριση και τη ροή της χολής από το ήπαρ και τη χοληδόχο κύστη και επομένως μπορεί να χορηγηθεί σε όλα τα προβλήματα που συνδέονται με τη χοληδόχο κύστη. Χρησιμοποιείται επίσης ως μαλακτικό και εφιδρωτικό, κατά των κολικών και της δυσεντερίας, των δηλητηριάσεων(κυρίως από μανιτάρια),  κατά των αιμοπτύσεων αλλά και ως αντικαταθλιπτικό.

Χρήση: Η ρίζα και τα φρέσκα φύλλα του τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα αφού αφαιρεθούν οι αιχμηρές άκρες τους. Χρησιμοποιείται κυρίως το εκχύλισμα του αλλά μπορεί να καταναλωθεί και σε ρόφημα (οι σπόροι) ή τσάι σε συνδυασμό με άλλα βότανα. Οι ψημένοι σπόροι του θεωρούνται υποκατάστατο του καφέ.