Περί βοτάνων ο λόγος…

Περί βοτάνων ο λόγος…

Τα βότανα αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του φυτικού βασιλείου. Είναι το σημείο επαφής μας με τη μάνα Γη, ένας κόμβος επικοινωνίας ανάμεσα σε δύο βασίλεια όπου συναντάτε η Ανθρωπότητα με τη Φύση.

Ως βότανα, ορίζονται όλα τα φυτά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, τόσο στη μαγειρική, όσο και στην ιατρική.

Είναι άνθη, καρποί, φλοιοί, ρίζες ή φύλλα φυτών και δένδρων, έτσι όπως μας τα προσφέρει η ίδια η Γη. Η χρήση των φυτών για φαρμακευτικούς σκοπούς είναι τόσο παλιά όσο και ο πολιτισμός.

Ο άνθρωπος από την αρχή του πολιτισμού του διαπίστωσε ότι η υγεία του σχετίζεται με την διατροφή του. Ερευνώντας τα φυτά ανακάλυψε ότι αρκετά από αυτά μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει για φαρμακευτικούς σκοπούς, δηλαδή για την πρόληψη και τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων.

Ο Έλληνας γιατρός Ιπποκράτης που πρώτος ταξινόμησε συστηματικά την ιατρική και επιχείρησε μια μεθοδευμένη θεραπεία ασθενειών κατέγραψε περίπου 400 είδη φυτών που η φαρμακευτική τους χρήση ήταν γνωστή έως τότε (5ο αιώνα π.Χ.) και ο Διοσκουρίδης κατά τον πρώτο μ.χ. αιώνα έγραψε μια βοτανική χρησιμοποιώντας 600 φυτά. Φυσικά με την πάροδο του χρόνου ανακαλύφθηκαν πάρα πολλά φυτά με φαρμακευτικές ιδιότητες και απέκτησαν ξεχωριστό κύρος και ενδιαφέρον και ονομάστηκαν "βότανα".

Πιο πριν ο Γαληνός, ένας γιατρός του 2ου αιώνα, έγραψε εκτεταμένα για τις τέσσερις «διαθέσεις» –αίμα, φλέγμα, μαύρη χολή και κίτρινη χολή- και ταξινόμησε τα βότανα σύμφωνα με τις ουσιώδεις τους ιδιότητες ως θερμά ή ψυχρά, ξηρά ή υγρά.

Θεώρησαν πως η καλή υγεία διατηρείται όταν οι ιδιότητες αυτές είναι σε ισορροπία μέσω των θεραπευτικών τροφών, καθώς και με τη φυσική άσκηση και τον άφθονο καθαρό αέρα. Σε όλο τον κόσμο, από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή, διαφορετικές κουλτούρες έχουν ανακαλύψει πολλά κοινά σημεία όπως και ποικίλες χρήσεις για βότανα και αιθέρια έλαια.

Οι μύθοι, οι θρύλοι, η παράδοση και η ιατρική αντικατοπτρίζουν αυτές τις γνώσεις. Η βοτανοθεραπεία «γεννήθηκε» μαζί με τον άνθρωπο. Αυτή η αρχέγονη γνώση που αποκτήθηκε στην πορεία του χρόνου με κόπο και ριψοκίνδυνες εμπειρικές δοκιμές, διατηρήθηκε σε κάποιες περιοχές της Γης και σχεδόν χάθηκε σε κάποιες άλλες.

Σήμερα, στο δυτικό κόσμο η βοτανοθεραπεία ανακτά το χαμένο έδαφος και θεωρείται πλέον μία από τις αξιόπιστες συμπληρωματικές μεθόδους θεραπείας.

Η εφαρμογή της έχει εξαπλωθεί και στα φυτικά καλλυντικά, ενώ είναι ευρέως διαδεδομένη η θεραπευτική της ιδιότητα με τη μορφή εισπνοών, με λουτρά, κομπρέσες, εντριβές, μασάζ, αφεψήματα, εγχύματα, καταπλάσματα, βάμματα και σε εκχυλίσματα, καλύπτοντας έναν μεγάλο αριθμό θεραπειών.