Tο πεπτικό σύστημα αρχίζει με το στόμα και τελειώνει με τον πρωκτό,
έχοντας μήκος γύρω στα 11 μέτρα! Έχει περιγραφεί σαν ένας σωλήνας που
διατρέχει το σώμα, και σαν ένα εργοστάσιο όπου οι τροφές υποβάλλονται σε
επεξεργασία ώστε να γίνουν διαθέσιμες στον οργανισμό.
Η περιγραφή αυτή δείχνει πόσο στενές είναι οι αντιλήψεις μας σχετικά με το σώμα.
Στην πραγματικότητα, το πεπτικό σύστημα είναι ένα από τα κύρια σημεία επαφής ανάμεσα στον εσωτερικό και τον εξωτερικό κόσμο.
Η συνολική επιφάνεια του είναι μερικές εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη από εκείνη του δέρματος, με μία πολυπλοκότητα αντιδράσεων που είναι ακόμη πέρα από την κατανόηση μας.
Για παράδειγμα, ο αριθμός των μικροβίων που ζουν στο πεπτικό σύστημα είναι ίσος με το συνολικό αριθμό των κυττάρων του σώματος μας, αλλά ακόμη είναι ανεξερεύνητος ο ακριβής τρόπος που αυτό το σύνολο των μικροβίων επιδρά σε εμάς και πώς η κατάσταση της υγείας μας επιδρά στην κατάσταση αυτών των μικροβίων.
Το πεπτικό σύστημα έχει ένα πλούσιο δίκτυο νεύρων που ελέγχουν τις λειτουργίες του σε συνεργασία με ένα μεγάλο φάσμα ορμονών, από τις οποίες άλλες επηρεάζουν ειδικά το πεπτικό σύστημα και άλλες ολόκληρο τον οργανισμό.
Το δίκτυο αυτό, που περιγράφεται σαν "εντερική νοημοσύνη" μπορεί να ρυθμίζει τις λειτουργίες του πεπτικού συστήματος, συνήθως, πολύ αποτελεσματικά.
Ο βαθμός των αλληλεπιδράσεων και της συνέργειας μεταξύ των διαφόρων μερών του πεπτικού συστήματος είναι πραγματικά εκπληκτική, και όσο προχωρούν οι έρευνες στη φυσιολογία τόσο περισσότερα αποκαλύπτονται.
Αφού είμαστε αυτό που τρώμε, η υγεία και η ζωτικότητα μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο καλά λειτουργεί το πεπτικό μας σύστημα για τον εφοδιασμό του οργανισμού με τους "δομικούς λίθους" που χρειάζεται.
Το θέμα δεν είναι μόνο ποιες ουσίες τρώμε, αλλά και αν υποβάλλονται σε σωστή επεξεργασία ώστε να μπορούν να αφομοιωθούν και να χρησιμοποιηθούν από το σώμα, αφού στην πραγματικότητα είμαστε αυτό που αφομοιώνουμε.
Αν η πέψη παρουσιάζει κάποιο λειτουργικό πρόβλημα, ό,τι και να τρώμε δε θα απορροφάται σωστά και ο οργανισμός θα εμφανίσει συμπτώματα έλλειψης κάποιων απαραίτητων συστατικών.
Ένα παράδειγμα λειτουργικού προβλήματος είναι η ένταση που δημιουργείται στον οργανισμό οταν τρώμε ακανόνιστα και βιαστικά γεύματα, με αποτέλεσμα να προκαλείται δυσπεψία.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα έντερα είναι απροετοίμαστα όταν εισέρχονται οι τροφές, και τελικά προκαλείται δυσαπορρόφηση και δυσφορία.
Το σφάλμα μπορεί να είναι οι διατροφικές μας συνήθειες, η ποιότητα ή η ποσότητα των πεπτικών υγρών, ή κάποια δυσλειτουργία των εντερικών τοιχωμάτων, έτσι ώστε να μην απορροφάται σωστά η τροφή από τις εντερικές λάχνες.
Τα προβλήματα αυτά μπορεί να προκαλέσουν μεγάλο φάσμα παθήσεων.
Πρέπει να τονίσουμε ότι τα πιο πάνω αναφέρονται σε λειτουργικά προβλήματα, όπου το σύστημα δε λειτουργεί όσο καλά θα έπρεπε, και όχι σε οργανικές καταστάσεις που προκαλούνται από κακώσεις ή από δομικές ανωμαλίες των οργάνων και των ιστών.
Ένα εξαιρετικό παράδειγμα της πολύπλοκης λειτουργίας της πέψης είναι η δράση των πεπτικών πικρών βοτάνων.
Λέγεται συχνά, υπό τύπο αστείου, ότι όσο πιο απαίσια γεύση έχει ένα φάρμακο τόσο πιο ωφέλιμο είναι.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση των πικρών πεπτικών βοτάνων! Έχει διαπιστωθεί ότι η γεύση του πικρού στη γλώσσα διεγείρει μέσα από ανακλαστικά εγκεφαλικά κυκλώματα, τις εκκρίσεις και τις λειτουργίες του οισοφάγου, του στομαχιού, του δωδεκαδακτύλου κια της χοληδόχου κύστης, ενώ ταυτόχρονα διεγείρει την παραγωγή ινσουλίνης από το πάγκρεας.
Και ολα αυτά
από μια πικρή γεύση στο στόμα.
Πέρα από τη λειτουργία της αφομοίωσης, μια εξίσου σημαντική δραστηριότητα του πεπτικού συστήματος είναι η απέκκριση.
Ο οργανισμός δεν απορροφά όλη η τροφή που τρώμε.
Ένα μέρος της δε χωνεύεται και πρέπει να αποβληθεί.
Αλλά και το ίδιο το σώμα παράγει μια μεγάλη ποσότητα μεταβολικών αποβλήτων, τα οποία πρέπει επίσης να αποβληθούν, κατά ένα μέρος μέσω του πεπτικού συστήματος.
Η κατάσταση των εντέρων και του περιεχομένου τους επηρεάζει ουσιαστικά και το υπόλοιπο σώμα.
Έτσι, γίνεται κατανοητή η επιμονή των φυσιοπαθολόγων (Naturopaths) για την κατάσταση των εντέρων και για τη μεγάλη σπουδαιότητα της φύσης των τροφών που τρώμε.
Εκτός από τις λειτουργικές επιδράσεις που επηρεάζουν την υγεία του πεπτικού συστήματος, υπάρχει και μια συνεχής αλληλεπίδραση ανάμεσα στη νοητική μας κατάβαση και την πέψη.
Τα συναισθήματα επηρεάζουν βαθιά τόσο τη λειτουργία όσο και τη δομη των ιστών του στομάχου και των εντέρων.
Τα όργανα αυτά ανταποκρίνονται άμεσα στο θυμό,την ανησυχία, το φόβο και σε όλες τις μορφές στρες.
Για να προσεγγίσουμε τη θεραπεία των πεπτικών προβλημάτων με ολιστικό τρόπο, πρέπει να συμπεριλάβουμε μια εκτίμηση των ψυχολογικών επιδράσεων.
Διαβάστε περισσότερα: http://diaita-express.com/diaita.php?id=1208
Η περιγραφή αυτή δείχνει πόσο στενές είναι οι αντιλήψεις μας σχετικά με το σώμα.
Στην πραγματικότητα, το πεπτικό σύστημα είναι ένα από τα κύρια σημεία επαφής ανάμεσα στον εσωτερικό και τον εξωτερικό κόσμο.
Η συνολική επιφάνεια του είναι μερικές εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη από εκείνη του δέρματος, με μία πολυπλοκότητα αντιδράσεων που είναι ακόμη πέρα από την κατανόηση μας.
Για παράδειγμα, ο αριθμός των μικροβίων που ζουν στο πεπτικό σύστημα είναι ίσος με το συνολικό αριθμό των κυττάρων του σώματος μας, αλλά ακόμη είναι ανεξερεύνητος ο ακριβής τρόπος που αυτό το σύνολο των μικροβίων επιδρά σε εμάς και πώς η κατάσταση της υγείας μας επιδρά στην κατάσταση αυτών των μικροβίων.
Το πεπτικό σύστημα έχει ένα πλούσιο δίκτυο νεύρων που ελέγχουν τις λειτουργίες του σε συνεργασία με ένα μεγάλο φάσμα ορμονών, από τις οποίες άλλες επηρεάζουν ειδικά το πεπτικό σύστημα και άλλες ολόκληρο τον οργανισμό.
Το δίκτυο αυτό, που περιγράφεται σαν "εντερική νοημοσύνη" μπορεί να ρυθμίζει τις λειτουργίες του πεπτικού συστήματος, συνήθως, πολύ αποτελεσματικά.
Ο βαθμός των αλληλεπιδράσεων και της συνέργειας μεταξύ των διαφόρων μερών του πεπτικού συστήματος είναι πραγματικά εκπληκτική, και όσο προχωρούν οι έρευνες στη φυσιολογία τόσο περισσότερα αποκαλύπτονται.
Αφού είμαστε αυτό που τρώμε, η υγεία και η ζωτικότητα μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο καλά λειτουργεί το πεπτικό μας σύστημα για τον εφοδιασμό του οργανισμού με τους "δομικούς λίθους" που χρειάζεται.
Το θέμα δεν είναι μόνο ποιες ουσίες τρώμε, αλλά και αν υποβάλλονται σε σωστή επεξεργασία ώστε να μπορούν να αφομοιωθούν και να χρησιμοποιηθούν από το σώμα, αφού στην πραγματικότητα είμαστε αυτό που αφομοιώνουμε.
Αν η πέψη παρουσιάζει κάποιο λειτουργικό πρόβλημα, ό,τι και να τρώμε δε θα απορροφάται σωστά και ο οργανισμός θα εμφανίσει συμπτώματα έλλειψης κάποιων απαραίτητων συστατικών.
Ένα παράδειγμα λειτουργικού προβλήματος είναι η ένταση που δημιουργείται στον οργανισμό οταν τρώμε ακανόνιστα και βιαστικά γεύματα, με αποτέλεσμα να προκαλείται δυσπεψία.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα έντερα είναι απροετοίμαστα όταν εισέρχονται οι τροφές, και τελικά προκαλείται δυσαπορρόφηση και δυσφορία.
Το σφάλμα μπορεί να είναι οι διατροφικές μας συνήθειες, η ποιότητα ή η ποσότητα των πεπτικών υγρών, ή κάποια δυσλειτουργία των εντερικών τοιχωμάτων, έτσι ώστε να μην απορροφάται σωστά η τροφή από τις εντερικές λάχνες.
Τα προβλήματα αυτά μπορεί να προκαλέσουν μεγάλο φάσμα παθήσεων.
Πρέπει να τονίσουμε ότι τα πιο πάνω αναφέρονται σε λειτουργικά προβλήματα, όπου το σύστημα δε λειτουργεί όσο καλά θα έπρεπε, και όχι σε οργανικές καταστάσεις που προκαλούνται από κακώσεις ή από δομικές ανωμαλίες των οργάνων και των ιστών.
Ένα εξαιρετικό παράδειγμα της πολύπλοκης λειτουργίας της πέψης είναι η δράση των πεπτικών πικρών βοτάνων.
Λέγεται συχνά, υπό τύπο αστείου, ότι όσο πιο απαίσια γεύση έχει ένα φάρμακο τόσο πιο ωφέλιμο είναι.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση των πικρών πεπτικών βοτάνων! Έχει διαπιστωθεί ότι η γεύση του πικρού στη γλώσσα διεγείρει μέσα από ανακλαστικά εγκεφαλικά κυκλώματα, τις εκκρίσεις και τις λειτουργίες του οισοφάγου, του στομαχιού, του δωδεκαδακτύλου κια της χοληδόχου κύστης, ενώ ταυτόχρονα διεγείρει την παραγωγή ινσουλίνης από το πάγκρεας.
Και ολα αυτά
από μια πικρή γεύση στο στόμα.
Πέρα από τη λειτουργία της αφομοίωσης, μια εξίσου σημαντική δραστηριότητα του πεπτικού συστήματος είναι η απέκκριση.
Ο οργανισμός δεν απορροφά όλη η τροφή που τρώμε.
Ένα μέρος της δε χωνεύεται και πρέπει να αποβληθεί.
Αλλά και το ίδιο το σώμα παράγει μια μεγάλη ποσότητα μεταβολικών αποβλήτων, τα οποία πρέπει επίσης να αποβληθούν, κατά ένα μέρος μέσω του πεπτικού συστήματος.
Η κατάσταση των εντέρων και του περιεχομένου τους επηρεάζει ουσιαστικά και το υπόλοιπο σώμα.
Έτσι, γίνεται κατανοητή η επιμονή των φυσιοπαθολόγων (Naturopaths) για την κατάσταση των εντέρων και για τη μεγάλη σπουδαιότητα της φύσης των τροφών που τρώμε.
Εκτός από τις λειτουργικές επιδράσεις που επηρεάζουν την υγεία του πεπτικού συστήματος, υπάρχει και μια συνεχής αλληλεπίδραση ανάμεσα στη νοητική μας κατάβαση και την πέψη.
Τα συναισθήματα επηρεάζουν βαθιά τόσο τη λειτουργία όσο και τη δομη των ιστών του στομάχου και των εντέρων.
Τα όργανα αυτά ανταποκρίνονται άμεσα στο θυμό,την ανησυχία, το φόβο και σε όλες τις μορφές στρες.
Για να προσεγγίσουμε τη θεραπεία των πεπτικών προβλημάτων με ολιστικό τρόπο, πρέπει να συμπεριλάβουμε μια εκτίμηση των ψυχολογικών επιδράσεων.
Διαβάστε περισσότερα: http://diaita-express.com/diaita.php?id=1208
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου