Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Παχύ Έντερο

Η κύρια λειτουργία του παχέος εντέρου -ή κόλον, όπως ονομάζεται- είναι η απορρόφηση νερού, μεταλλικών αλάτων και ιχνοστοιχείων.
Γίνεται ελάχιστη ή καθόλου απορρόφηση θρεπτικών συστατικών, γιατί η λειτουργία αυτή έχει πραγματοποιηθεί ήδη στο λεπτό έντερο.

Τα βακτήρια του εντέρου (εντερική χλωρίδα, όπως ονομάζονται)συνθέτουν μερικές από τις βιταμίνες που μας είναι απαραίτητες και προστατεύουν τον οργανισμό από μερικά τοξικά βακτήρια.
Σκωληκοειδίτιδα
Η λοίμωξη της σκωληκοειδούς απόφυσης μπορεί να εκδηλωθεί με δύο τρόπους, είτε σαν οξεία και σοβαρή προσβολή είτε να πάρει πιο χρόνια μορφή.
Μια ξαφνική και οξεία προσβολή απαιτεί άμεση ιατρική παρακολούθηση γιατί υπάρχει κίνδυνος να εξελιχθεί σε περιτονίτιδα, μια κατάσταση στην οποία η σκωληκοειδής απόφυση παθαίνει ρήξη και είναι πολύ επικίνδυνη.
Τα συμπτώματα μιας χρόνιας λοίμωξης μπορεί να πάρουν τη μορφή επαναλαμβανόμενων κρίσεων κοιλιακού πόνου στη κάτω δεξιά κοιλιακή χώρα, που συνοδεύονται από πυρετό, ναυτία και ίσως εμετό.
Το πρόβλημα αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί με το ακόλουθο μείγμα:

Εχινάκια 2 μέρη
Διοσκορία 2 μέρη
Αγριμόνιο 1 μέρος
Χαμομήλι 1 μέρος

Το ρόφημα αυτό πρέπει να το πίνετε τρεις φορές τη μέρα για ένα χρονικό διάστημα.
Θα πρέπει να διαπιστώσετε ότι η κατάσταση βελτιώνεται σταδιακά.
Το μείγμα αυτό μπορεί να ανακουφίσει και τα συμπτώματα μιας οξείας σκωληκοειδίτιδας, η ιατρική παρακολούθηση όμως είναι απαραίτητη σε περίπτωση ξαφνικής κρίσης.
Η σκωληκοειδίτιδα συχνά συνοδεύεται από δυσκοιλιότητα, δεν πρέπει όμως να χρησιμοποιηθούν υπακτικά γιατί μπορεί να επιδεινώσουν την κατάσταση.
Η κολίτιδα, η φλεγμονή ενός μέρους του παχέος εντέρου, είναι η συχνότερη πάθηση που προσβάλλει το παχύ έντερο.
Η ένταση και τα συγκεκριμένα συμπτώματα εξαρτώνται από την έκταση της φλεγμονής.
Τα συμπτώματα ποικίλλουν σε κάποιο βαθμό από άτομο σε άτομο, αλλά γενικά η κολίτιδα χαρακτηρίζεται από εναλλασσόμενες κρίσεις διάρροιας και δυσκοιλιότητας, από μια γενική πτώση της ζωτικότητας και συχνά από κατάθλιψη.
Αυτή η ενοχλητική πάθηση συνήθως ανταποκρίνεται στα βοτανικά ιάματα και στην κατάλληλη διατροφή.
Ένα χρήσιμο μείγμα βοτάνων είναι το ακόλουθο:

Διοσκορία 3 μέρη
Μυρίκη 2 μέρη
Αγριμόνιο 1 μέρος
Ρίζα Σύμφυτου 1 μέρος
Υδραστίδα 1 μέρος
Ρίζα Αλθαίας 1 μέρος

Το ρόφημα αυτό πρέπει να πίνεται τρεις φορές τη μέρα.
Αυτός ο συνδυασμός βοτάνων καταπραΰνει και επουλώνει τα τοιχώματα του παχεος εντέρου χρησιμοποιώντας μαλακτικά (Σύμφυτο, Αλθαία), στυπτικά (Μυρίκη, Αγριμόνιο, Σύμφυτο) και ένα αντιφλεγμονώδες βότανο (Διοσκορία).
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλα στυπτικά όπως το Γεράνιο το αμερικανικό, η Βίγκα, ο φλοιός της Βελανιδιάς και η Καψέλλα.
Μπορεί επίσης να χρειαστεί να προστεθούν και αντιμικροβιακά βότανα, όπως η Εχινάκια ή το Σκόρδο, ανάλογα με την περίπτωση.
Όταν η κολίτιδα συνοδεύεται από στρες και αγωνία, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν <αι χαλαρωτικά νευροτονωτικά όπως το Τίλιο, η Σκουτελλάρια και η Βαλεριάνα.
Το κλειδί για τη διαιτολογική αγωγή της κολίτιδας είναι να αποφεύγουμε οτιδήποτε έχει τραχιά επιφάνεια ή υψηλή θερμοκρασία ή προκαλεί κάποια χημική ή αλλεργική αντίδραση στα τοιχώματα του παχέως εντέρου.
Ο ερεθισμός λόγω τραχύτητας μπορεί να αποφευχθεί με την αποφυγή των τροφών με πολλές φυτικές ίνες.
Έτσι ο ασθενής δεν πρέπει να τρώει αλεύρι ολικής αλέσεως ή αλεύρι με πίτουρα, ωμά λαχανικά, τις φλούδες των φρούτων, φρούτα με μικρά κουκούτσια (όπως τα σμέουρα), ξηρούς καρπούς και μαγειρεμένα ινώδη λαχανικά 'όπως αυτά της ομάδας του Σιναπιού).
Η θερμοκρασία των τροφών πρέπει να είναι μέτρια.
Τα πολύ ζεστά και τα παγωμένα φαγητά ή ποτά (καυτός καφές, παγωτό ή μπίρα) πρέπει να αποφεύγονται.
Επίσης πρέπει να αποφεύγονται τα χημικά ερεθιστικά, δηλαδή αλκοόλ, ξύδι και προϊόντα με ξύδι (όπως τα τουρσιά), μπαχαρικά, τα πικάντικα τυριά και τα τηγανητά.
Η βασική τροφή που προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις στο παχύ έντερο είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα από αγελαδινό γάλα.
Ο ασθενής πρέπει να αποφεύγει επίσης τον καφέ και το χοιρινό κρέας.
Στη θέση των παραπάνω μπορείτε να πίνετε γάλα κατσικίσιο ή γάλα σόγιας.
Άλλες τροφές που επιτρέπονται είναι τα αβγά, τα τρυφερά και ελαφρά κρέατα, το ψάρι, το συκώτι και τα πουλερικά, οι ελαφρές σούπες, φρούτα και λαχανικά ελαφρώς βρασμένα (οι μπανάνες και τα αβοκάντο μπορούν να τρώγονται ωμά), προϊόντα με μη λευκασμένο άσπρο αλεύρι, λεπτά δημητριακά και χυλό από φλοιό Φτελιάς (βλέπε έλκος του δωδεκαδάκτυλου), ο οποίος έχει επίσης ισχυρή επουλωτική δράση.
Τα γεύματα πρέπει να είναι μικρά και να τρώγονται συχνά, και όχι μεγάλα τρεις φορές τη μέρα.
Το διαιτολόγιο αυτό πρέπει να ακολουθηθεί όσο η φλεγμονή βρίσκεται στο οξύ στάδιο, από τη στιγμή όμως που θα υποχωρήσουν τα συμπτώματα ο ασθενής πρέπει να αρχίσει σιγά σιγά πάλι να τρώει φαγητά με πολλές φυτικές ίνες.
Τα χημικά ερεθιστικά και τα φαγητά που προκαλούν αλλεργίες πρέπει να κοπούν μόνιμα.
Εγκολπωματίτιδα
Λόγω των αφύσικων και ανθυγιεινών τροφών που αποτελούν τη συνηθισμένη διατροφή τόσων ανθρώπων στο σημερινό "πολιτισμένο" κόσμο, είναι πολύ συχνές οι περιπτώσεις εξασθένισης των τοιχωμάτων του παχέως εντέρου.
Αυτή η αδυναμία μπορεί να καταλήξει στο σχηματισμό ενός θύλακα στο τοίχωμα, ο οποίος ονομάζεται εγκόλπωμα.

Μερικές φορές αναπτύσσονται μόνο μερικοί μικροί θύλακες, άλλες φορές πολλοί, και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να γίνουν μεγάλοι.
Συχνά αυτά τα εγκολπώματα προκαλούν λίγα ή καθόλου προβλήματα, μπορεί όμως να γίνουν εστίες φλεγμονής και συσσώρευσης αποβλήτων.
Από τη στιγμή που θα φτάσουν σ' αυτό το φλεγμονώδες στάδιο, κάθε ινώδες ή άπεπτο υλικό, όπως η φλούδα της ντομάτας, μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο και ενόχληση.
Η εγκολπωματίτιδα -η φλεγμονώδης κατάσταση- μπορεί να θεραπευτεί με μια συνδυασμένη βοτανική και διατροφική προσέγγιση.
Ένα αποτελεσματικό βοτανικό μείγμα είναι το εξής:

Διοσκορία 3 μέρη
Άγριο Χαμομήλι 2 μέρη
Αλθαία 1 μέρος
Κάλαμος 1 μέρος

Αυτό το ρόφημα πρέπει να πίνεται τρεις φορές τη μέρα.
Αν η εγκολπωματίτιδα συνοδεύεται από τυμπανισμό, θα πρέπει να προστεθούν περισσότερα άφυσα βότανα όπως το Τζίντζερ και η Καλούμπα.
Αν υπάρχει και δυσκοιλιότητα, μπορούμε να συμπεριλάβουμε υπακτικά όπως η ρίζα Ρήου ή η Σέννα.
Η διατροφική προσέγγιση φαίνεται παράδοξη με την πρώτη ματιά.
Το πρόβλημα οφείλεται σε έλλειψη φυτικών ινών για ένα χρονικό διάστημα, παρ' όλα αυτά όμως όταν η φλεγμονή βρίσκεται στο οξύ στάδιο οι φυτικές ίνες επιδεινώνουν το πρόβλημα και γι' αυτό πρέπει να αποφεύγονται.
Το διαιτολόγιο πρέπει να είναι ήπιο, με λίγες φυτικές και πλούσιο σε μαλακτικές τροφές όπως ο χυλός του φλοιού της Φτελιάς.
Μόνο όταν τεθεί υπό έλεγχο η φλεγμονή, θα πρέπει να συμπεριληφθούν σταδιακά και πάλι πλήρεις τροφές και φυτικές ίνες.
Ο καλύτερος τρόπος ελέγχου της εγκολπωματίτιδας μακροπρόθεσμα είναι μια φυσική και υγιεινή διατροφή.
Αιμορροΐδες
Οι αιμορροΐδες είναι μια ενοχλητική κατάσταση του ορθού και του πρωκτού.
Μπορεί να είναι εσωτερικές ή εξωτερικές.
Στις περισσότερες περιπτώσεις ανταποκρίνονται καλά σε βοτανικά ιάματα, τόσο εσωτερικής χρήσεως όσο και εξωτερικής.
Εδώ είναι πολύ σημαντικό να εντοπίσουμε το αίτιο του προβλήματος και να κάνουμε την κατάλληλη αγωγή.
Αν δε γίνει αυτό, οι αιμορροΐδες θα εμφανιστούν και πάλι.
Το συνηθέστερο αίτιο είναι η χρόνια δυσκοιλιότητα, για την οποία έχουμε δώσει ήδη τη θεραπευτική αγωγή.
Ένα άλλο συνηθισμένο αίτιο είναι η συμφόρηση του ήπατος.
Η ακόλουθη βοτανική προσέγγιση συνήθως βοηθά στις περισσότερες επίμονες περιπτώσεις.
Τα σημαντικότερα βότανα που χρησιμοποιούνται είναι τα στυπτικά, και ιδιαίτερα εκείνα που τονώνουν τα αιμοφόρα αγγεία που εμπλέκονται.
Το κυριότερο βότανο είναι το Ζοχαδόχορτο.
Επιπλέον, μπορούν να χρησιμοποιηθούν η Αμαμηλίδα, η Βίγκα και η Ποτεντίλλη η τορμεντίλλη, αν δεν επαρκέσει ένα απλό έγχυμα με Ζοχαδόχορτο.
Αν προκαλείται δυσκοιλιότητα, θα βοηθήσουν τα ηπατικά, με την ήπια υπακτική και τονωτική τους δράση, Μπορούν να χρησιμοποιηθούν η Βερβερίδα, η ρίζα Ταραξάκου,Υδραστίδα ή το Αγριολάπαθο.
Μια πολύ ανακουφιστική αλοιφή μπορεί να παρασκευαστεί από Ζοχαδόχορτο, την οποία πρέπει να χρησιμοποιείτε μετά από κάθε κένωση.


Διαβάστε περισσότερα: http://diaita-express.com/diaita.php?id=1215

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου